Blogs

Alle ballen in de lucht.

 

Opgefokt zat ik in de auto. Ik houd niet van te laat komen, dus ik had stress. Ik moest op tijd in Veldhoven zijn in het kader van burnout preventie. Maar ook mijn zoon naar school brengen aan de andere kant van de stad. Door de ochtendspits. Dus tegen de tijd dat ik na een ratrace de snelweg op reed, was het later dan gepland. Dat mijn zoon zijn tas was vergeten en mijn sleutels zoek waren, hielp natuurlijk ook niet mee.

Op de linkerbaan probeerde ik zo snel, maar veilig mogelijk door het drukke verkeer heen te komen. Maar kennelijk ging dat iemand anders niet snel genoeg. Boven op mijn bumper zat een dame in een Audi A3 te duwen. Het was de druppel, ik ontplofte… ‘TRUT!’ en stak boos mijn middelvinger naar haar op. Goed bezig Maartje, well done. Echt helemaal zen;). Wat zeggen ze ook alweer? Practice what you preach..?

Afijn, ik ben geen heilige en ken als geen ander de uitdagingen van alledag. Burnout, het lijkt altijd een probleem van een ander. Jou overkomt dat niet, toch…? Feit is dat het leven anno 2019 voor de meeste mensen inhoudt dat ze een heleboel rollen te vervullen hebben. En iedere dag een nieuwe uitdaging om alle ballen in de lucht te houden. Kijk naar mezelf: ik ben ondernemer, steek flink wat uren per week in mijn eigen bedrijf. Omdat ik het leuk vind, dat wel. Maar ik vind zoveel leuk! Ik ben ook moeder van 2 boys die vaak nog een drukkere agenda hebben dan ikzelf en daarmee ook tot taxichauffeur, hondenuitlaatster, huishoudster, kokkin en bediende gebombardeerd. Hiernaast blijf ik graag fit, dus ren ik 4 keer per week minimaal 10 km, zit ik soms op de racefiets en probeer ik er wat betreft uiterlijk ook nog iets van te maken. Wat naarmate ik ouder word, steeds meer werk blijkt te zijn. Afgelopen juni en september, heb ik me laten overhalen iedere ochtend deel te nemen aan de Bootcamp Before Work Challenge . Wat inhield dat ik voor dag en dauw naast mijn bed stond en in het vochtige gras van het stadspark lag te planken of mezelf aan het opdrukken was, in de hoop dat ik door de duisternis geen drol over het hoofd had gezien. And those were the lucky days, want op handen en voeten de trappen van de brug op en af moeten van de drillmaster, was veel erger. Geloof me.

Why…? Dat vroeg ik mezelf ook iedere dag opnieuw af. Maar ja, ik wil ook die aardige vriendin zijn die gezellig meegaat en niet vies is van een uitdaging.

 

Ik denk eigenlijk dat mijn leven niet heel veel verschilt van dat van anderen. Wat ons in zekere zin allemaal kwetsbaar maakt. Genoeg ballen in de lucht te houden voor iedereen dacht ik zo! Maar wat maakt dat de één een burnout krijgt en de ander niet…? En belangrijker nog, hoe voorkomen we in deze maatschappij dat het zover komt..? Neem gerust contact op voor meer informatie over mijn burnout preventie!

CONTACT